There are times when a woman has to say what's on her mind
even though she knows how much it's gonna hurt
.
torn between two lovers
When she cries
at night
,and she doesn't think that I can hear her.
She tries
to hide
all the fear she feels inside
,So I pray
this time
I can be the man that deserves
cause I die
a little each time.
When she cries
anything about me??!huh??! next time na lang!:)
herminio. herminio. herminio.
tumitig sa tao hanggang maglaway at matunaw.
gumawa ng di-inaasahang bagay.
FS class observation.
hindi kumain ng lunch.
PBB is back!:).br>
mga oras na walang magawa.
TUESDAY and THRUSDAY!.
library; socsci section.
...dead air...
comparative government and politics.
pneumochurvavolcanism.
umuwi ng mag-isa?!:(.
La Vendetta.
modules and assignments.
addition property.
...
friend
Kiel
Jaro
Oyie
Marthie
Joanne
November 2005
December 2005
January 2006
March 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
May 2007
June 2007
August 2007
September 2007
February 2008
Designer:
Sillyclock
Image Hosted by: Photobucket
Actual Image: *
Brushes:*
*
*
This really bothered him and he questioned the Lord about it. "Lord, you said that once I decided to follow you, you'd walk with me all the way. But I have noticed that during the most troublesome times in my life, there is only one set of footprints. I don't understand why when I needed you most you would leave me." The Lord replied, "My precious, precious child, I love you and I would never leave you. During your times of trial and suffering, when you see only one set of footprints, it was then that I carried you."
Naku, malamang nandito na naman ako sa computer class ko noh, and dahil me activity pwede mag-internet malamang. hmm... dami nang nagyari ngayon a, tulad nang tumambay ulit sa socsci section ng library, medyo umidlip at nagbrowse browse ng librong tungkol sa Greek ever and drama, nag-internet para tingnan ang e-mails and para mag-search for html, hindi ko alam e. Labels: bread pan, spin the bottle
ayun, after nun punta ng mini stop para bumili ng muster donuts, peor unfortunately wala pala, kaya napunta na lang sa isang cone ng sundae. tapos biruin mu, dun pa namin makikita sila neema at sila'y nag-dota, hmmmp...:)
Ai, ito na ang exciting na nangyari ngayon, nag-spin the bottle kami sa field, at for today, in fairness naman, ang dami namin a, kasama kasi yung dota boys sa min,hahaha... ang saya pala!!!
tapos yun, ang bilis kaya ng oras 4:45 na pala, kaya ayun pumanhik na kami dito sa building, pero bago yun bumili muna ako ng sought after kong BREAD PAN!!!delisyoso!!!:)
That's all for today, as usual naman, pagkatapos ng klase, uuwi agad at ngayon, kasabay ko si JAropot!!! YES!!!
my goodness ngayon lang ako nakatulog ng mahaba haba a. in fairness naman sakin, 9 ako natulog kahapon tapos 8 ako gumising kanina tapos tulog ulit ng 10 tapos gising ulit ng 2!hahaha...very sleepy talaga and very tired of waking up very early in the morning...and uuwi ka ng 6 tapos darating ka sa bahay ng almost 8! patawarin naman ako... wala naman akong kwento ngayon, kasi nga puro tulog ako unless yung wowowee kanina!hahaha...:) well, basta parang pagod pa rin ako ngayon daspite da fact na naligo na ko... Labels: rest
haii...kapagod!!!
Naku, kahirap naman ng activity na ginagawa namin...chaka!! Kainis na ha! Labels: tamad
ai wait lang, ang saya ngayon ha, in fairness naman kasi naka-civilian factor kami ngayon dahil daw ewan pakialam ko ba, basta ako naka-civilian tapos!!!
ayan na lang today, nakakatamad...
CHUPEEE>..
Sobra, ang sakit ng paa ko naman ng konti kakalakad, pero okey lang masaya naman yung gala e, having it with some classmates which you considered very true...and drama!!! ah basta, masakit ang paa ko kakalakad sa SM Manila at City Hall, haii...sulit naman sya kasi talagang gusto kong pumunta sa city hall of manila, curious ba?!!aun, dream come true ang drama...:) Labels: de puta
Grabe, amazing talaga yung expeience ko dun a, very superb ng city hall, ang laki pala talaga! in fairness naman... I saw din yung 'Liwasang Bonifacio' and pati yung Mapua, Lycuem and University of Manila... Grabeee.....
****Fast Forward****
Tapos nung pauwi naman, kasama pala nila Yam and Oyie sila MJ and L.A. parang classmates lang a! hahaha... parang ang saya kasi ang dami namin pauwi, very exciting!hahaha...well, nung dito na sa tipolo, tambay muna sa Mcdo, recover muna ang paa from walking, then by 6:30 umuwi na rin kami, by the way, dun sa Mcdo dun sa Ira...hehehe...
Feeling special ako, talagang me hatid factor pa ako ng 3 girls na yun a! {MJ,Yam and Ira} parang baligtad na ang mundo! watebor!
cge na till tomorrow ulit, gawa na ko ng assigns and review sa de putang quizzes bukas...leche!!!!
VISIT MY ANOTHER BLOG AT http://herbs-realbits.blogspot.com
Naku, dito ako ngayon sa computer lab as usual, haiii...katatapos ko lang gawin yung activity namin, mejo mahirap mag-edit factor ha, in all fairness naman...
Hmmm... kanina na-bwisit ako sa Math kasi ba naman, hindi naman yata yun nagtuturo e, parang kinakausap ka lang...walang nang iba pa, hindi ka na nya bibigyan pa ng further explanation, exaple nya, yun na yun basta parang ewan lang yung prof na yun, ka-bwisit talaga.
Ay, forgot ko super break galore ako every monday because of this class {computer class}, 4-6 ba naman e..heheh...okai lang kasi nakakapag-internet naman ako. SULIT!!! anyways, dun nga pala sa break na yun, dyos ku pu ka dun lang kami sa library all 4 hours, buti nga di kami nanigas sa lamig, tapat ba naman ng aircon at sa nasa likod pa, pulmunya ang abot namin! haiii...
Xa cge na nga, till here na lang muna and I have to review for my quiz at 5:30p.m. [o, diba, me oras ang quiz namin! wag nanag makialam, yun ang gusto e!]
Chao!:)
WALA LANG, DITO LANG AKO SA COMUTER LAB.
well, nandito ngayon sa computer laboratory, pinayagan kasi kami kaya ito nagpopost ulit.
wala lang talaga kasing magawa sa internet, bawal kasing mag-friendster...kainiz! kung ano pa ang in-demand na puntahan ayun pa yung bawal, ang gara! hmm...okai lang din naman kasi na-update ko itong blog ko.
For the happenings today, maya na lang sa bahay...expose kasi dito e...hehehe...
I'm here at the UST library, just surfing up the internet, after the long walk from Mang Toots carinderia. Hmmm, I ate up chicken mushroom with fried rice, it really tastes delicious!I recommend it!
I started November 06 by watching "movie", don't you ever ask the title..hehehe...sounds funny! and while on the bridge of watching it, I'm also into texting, sending group texts and everything. You know what? I slept by almost 2a.m. in the clock and badly, I have my classes by 10!
Shocking! I woke up 7:30, and supposedly I should almost ready to go, but now not. okay, I just continue without cramming, ate up my breakfast(chicken and rice) and watch T.V. while having it. after breakfast, I confidently swept the floor first and proceeded to bathroom to have my bath. after I fixed up and go...
And in the LRT station, I have met Ethel and Diana Lynn and rode the train, I am almost late in my Math class, (tapos binaba pa ako sa may P. Noval) my goodness! I'm walking under the heat of the sun texting if there is prof...
(at yun nga meron! at gulat ko si Ma'am Tropicales pa rin!)
I almost stayed in the classroom, 45 minutes. It's okay (nakaercon naman e)
then, the class ended 11 and (pinoproblema ko kung san ako dadamputin kasi) my next class scheds 4p.m today. Thanks goodness (at meron pasttime dito, mag-internet)
okay,, think that's all!
Siguro nga nakalimutan ko na yung mga sakit sa akin, nawala na. Natutunan ko na rin ang ipagkatiwala ang anumang hindi sa akin o hindi kailanman magiging akin kasi nga mahinang tao ako, laging takot, hindi marunong lumaban, lalaban lang kung kalian mahina ang kalaban, yung tipong alam kong mananalo ako kahit masaktan ako. Wala talaga akong lakas para lumaban, minsan nga tinanong ko sa sarili ko, “Bakit ang hina kong tao?”, “Bakit kailangan mangyari sa akin ito?”. Ang hirap ng puro tanong sa buhay, hindi mo alam kung ano ang uunahin mong sagutin sa libo-libong tanong na gusto mo nang sagutin, ang hirap… Pero hindi naman talaga yan ang problema ko, hulaan nyo kung ano, ang nakaraan ko…ang nakaraang nararadaman ko sa isang tao…
Dati ayos naman ang samahan namin, mukha kaming mga batang naglalaro sa arawan, halos masunog ang balat sa sikat ng araw, nakakatuwa, kaya nga doon nagsimula ang kakaibang pintig, ang bilis, parang tumakbo ako ng isang kilmetro ang layo, hindi ko alam kung bakit… ayun pala, may pag-ibig na sa akin, kung gayon nga hindi ko pinaramdam o sinabi, tinago ko lang hanggang di ko na kaya, oras at panahon ang dumaan, meron na nga siya, meron siyang kasintahan…masakit…mahirap sa dibdib, hanggang di ko na nakayanan at sinulat ko na lang, ano naman ang masama diba? Wala naman mawawala kung ito lang talaga yung paraan para gumaan ang loob ko.
Minuto, oras, araw at taon ang lumipas…
Parang natanggap ko na rin, na hindi talaga para sa akin, kaya tuloy lang ang buhay ko, masaya at walang iniintinding problema. Hanggang sa isang araw nagkita ulit kami, parang wala lang yung mga nangyari sa amin, wala rin yung sulat, yung mga away at iyakan, parang bagong kami yun. Kwentuhan at kamustahan… tapos parang bumabalik yung dati, yung mga alaala ng nakalipas, yung naglalaro sa initan ng araw, naghahabol ng paru-paro sa hardin at namimitas ng bulaklak para sa kasiyahang walang humpay, kung yun lang ang tanging paraan para sumaya. Biglang tulad ng dati, teks teks ulit, kamustahan at kwentuhan… masaya ulit ako kasi bumalik yung nakaraan, yung nararamdaman ko, kakaiba…hindi ko maipaliwanag…parang pag-ibig ulit? Pero hindi pwede, bura…bura…bura… hindi na pwede, kasi nga meron na sya, at ako wala pero parang meron na din
Hindi ko talaga mapaliwanag ang buhay, parang minsan pinaglalaruan ako, kung ganun nga, parang masaya na rin ako kasi tila tsubibo ang buhay, galing ka sa baba pagkatapos ng ikot mo sa taas ng buhay mo, bababa ka rin, babalik ka rin sa dati mo…ayun naman talaga ang kadalasang tingin sa buhay. Pero sa akin iba, parang ‘horror train’ sa karnibal, hindi mo alam kung ano ang nasa loob, kung ano ang naghihintay sa’yo, kung ano ang mararamdaman mo…walang kasiguruhan ang buhay, hindi mo alam kung ano ang laan para sa iyo pwera na lang kung susubukan mong buhayin ang buhay na laan sa iyo…